برای هر کسی در ایالات متحده، گاو منبع پیش فرض شیر و پنیر گوسفندی خانگی ما است.
گاوها معمولاً علف های زمینی می خورند و گاهی با علف ها خاک می گیرند که می تواند باعث شود پنیر آنها طعم خاکی تری داشته باشد.
البته این طعم خاکی بسته به ماهیت خاک متفاوت خواهد بود.
هضم گاوها نیز متفاوت از بز و گوسفند است. مولکولهای چربی موجود در شیر گاو بزرگتر هستند، که هضم پنیر شیر گاو را برای مردم سختتر از پنیر بز و گوسفند میکند.
به همین دلیل، اگر دچار عدم تحمل لاکتوز هستید، احتمالاً می خواهید از پنیر محلی گوسفندی دوری کنید.
شیر گاو و شیر بز هر دو تقریباً سطح پروتئین و چربی یکسانی دارند، اما به دلیل تفاوت در ساختار چربی، پنیر شیر گاو در دهان سنگینتر از پنیر بز است.
شیر گاو همه کاره است و می توان آن را به پنیرهای مختلف تبدیل کرد.
من دوست دارم شیر گاو را نوعی جادوگر بدانم که میتواند ماسکهای زیادی بگذارد، اما اغلب طعم واقعی خود را پشت طعم و هدف پنیر پنهان میکند.
برخلاف پنیر لیقوان گوسفندی و بزی که میتوانند مردم را بیارزش کنند یا به عنوان یک «طعم اکتسابی» در نظر گرفته شوند، پنیرهای شیر گاوی طعم متمایز یا بدی ندارند.
بزها معده قوی دارند و دوست دارند گیاهانی را بخورند که گاوها از آنها دوری می کنند، مانند سبوس و علف های خار.
شیر آنها این طعم های تند را می گیرد که به پنیر آنها منتقل می شود.
عوامل مهم دیگری که می تواند بر طعم پنیر ماسکارپونه تأثیر بگذارد، سطح هورمون بز پرستار بچه است.
اگر او را در نزدیکی سگ های نر نگه دارید، سطح هورمون او افزایش می یابد، که می تواند طعمی را به شیر بدهد سن شیر بز نیز مهم است – هر چه تازه تر، بهتر.
- منابع:
- تبلیغات: